U denkt misschien niet te veel na over uw gewoonten in de supermarkt. Maar er is waarschijnlijk één kleine beslissing die u daar elke week neemt en die tot veel discussie op internet heeft geleid: wat doet u met uw winkelwagentje als u klaar bent met het laden van de boodschappen? Volgens de ‘winkelwagentjestheorie’ zou je antwoord meer kunnen onthullen dan je zou verwachten.
Hoewel de theorie van het winkelwagentje niet bepaald geworteld is in wetenschappelijk onderzoek, is het al dan niet terugbrengen van je winkelwagentje in de supermarkt terwijl niemand kijkt een lakmoesproef voor je karakter geworden – althans, volgens sommige mensen op sociale media.
De winkelwagentheorie houdt in dat als je je winkelwagentje terugbrengt, je een barmhartige Samaritaan bent en het ‘juiste’ doet, zelfs als niemand kijkt. Maar als je de kar niet terugbrengt, ben je misschien niet de beste persoon ooit. En hoewel het misschien extreem klinkt, beweren sommigen dat het een versie is van de verbrande toast-theorie, waarbij ogenschijnlijk onbeduidende acties daadwerkelijk een verschil kunnen maken.
Natuurlijk is het uiteindelijk maar een karretje, maar in een wereld waar kleine keuzes kunnen aanvoelen als een weerspiegeling van grotere waarden – hallo, vlindereffect – kan de winkelwagentjestheorie voor sommige mensen meer betekenen dan voor anderen. Hieronder delen experts meer over dit onderwerp.
Experts uit dit artikel
Jay SerlePhD, LMFT, is een klinisch psycholoog.
Shebna N Osanmoh I is een gecertificeerd psychiatrisch verpleegkundige.
Wat is de winkelwagentheorie?
“De winkelwagentheorie is een theorie die populair is geworden door sociale media en die suggereert dat het karakter van een persoon kan worden beoordeeld aan de hand van het al dan niet retourneren van een winkelwagentje”, zegt klinisch psycholoog Jay Serle, PhD, LMFT. “Het retourneren van een winkelwagentje wordt gezien als iets dat de gemeenschap verbetert.”
Psychiater verpleegkundige Shebna Osanmoh I voegt eraan toe dat veel mensen het wel of niet terugbrengen van het winkelwagentje als iets diepers beschouwen. “Er wordt op de een of andere manier aangenomen dat zo’n simpele handeling iemands verantwoordelijkheid, respect voor anderen en karakter in het algemeen zou impliceren”, zegt hij. Het kan echter zijn dat het niet zo diep is.
Is de winkelwagentheorie een goede indicatie van karakter?
Volgens Osanmoh I is de winkelwagentheorie een beetje extreem. “Het dient absoluut niet als een karakterbarometer”, zegt hij. Dr. Serle voegt eraan toe dat zelfs iemand met “ernstige morele tekortkomingen” nog steeds zijn winkelwagentje kan retourneren.
Om deze reden denkt Dr. Serle dat het onmogelijk is om iemands morele karakter te beoordelen op basis van slechts één gedrag. “Je moet echt met de persoon praten en hem leren kennen”, voegt hij eraan toe.
Bovendien is het beter om geen oordeel over iemand te vellen als je niet weet waarom hij of zij het winkelwagentje überhaupt niet terugstuurt. “De theorie is behoorlijk bekwaam”, zegt Dr. Serle. “Het kan voorkomen dat iemand zijn winkelwagentje niet terugbrengt vanwege een handicap. Ook kunnen ouders kleine kinderen in de auto hebben en kunnen ze het winkelwagentje niet terugbrengen.”
Als je iemands karakter beter wilt meten, raadt Osanmoh I aan om te kijken naar hoe iemand anderen behandelt. ‘Zijn ze vriendelijk, meelevend en respectvol tegenover alle mensen?’ vraagt hij. Kijk ook naar iemands werkgewoonten, integriteit, verantwoordelijkheid en humor. “Het beoordelen van iemands karakter, vaak gebaseerd op slechts één ding dat hij of zij heeft gedaan, is eerder afhankelijk van persoonlijke smaak dan van een geldige maatstaf”, voegt hij eraan toe.
Dus hoewel de winkelwagentjestheorie misschien een leuk sociaal experiment is om tijdens het happy hour met je vrienden over te praten, zal het uiteindelijk iemands karakter niet volledig onthullen.
Taylor Andrews (zij/haar) is de balansredacteur bij PS, gespecialiseerd in onderwerpen met betrekking tot seks, relaties, daten, seksuele gezondheid, geestelijke gezondheid, reizen en meer. Met zeven jaar redactionele ervaring heeft Taylor een sterke achtergrond in contentcreatie en storytelling. Voordat ze in 2021 bij PS kwam, werkte ze bij Cosmopolitan.
